ای کاش آقای موسوی قرار تجمع مقابل دفتر حفظ منافع مصر به نشانه همبستگی جنبش سبز با مردم مصر میگذاشت

ای کاش آقای موسوی قرار تجمع مقابل دفتر حفظ منافع مصر به نشانه همبستگی جنبش سبز با مردم مصر میگذاشت تا بلکه جرقه ای اعتراضات ایران رو دوباره بر پا کنه!

چرا رهبران اپوزیسیون ایران، مانند البرادعی به ایران نیامدند؟

چه جالب دوستانی که در این روزهای گذشته دست از قیاس مردم تونس و مصر و یمن با جنبش سبز برنمیداشتند و عدم موفقیت جنبش سبز رو گردن موسوی و کروبی می انداختند و میگفتند تونس تونست چون میرحسین اعلامیه بنویس نداشت چرا نمیگن این آقایونی که ما بهشون میگیم رهبر اپوزیسیون حالا چه رضا پهلوی چه شهرام همایون و یا ... چرا مثل البرادعی بلند نشدند بیان ایران !!!

هر طرف میتونه طرف مقابلش رو مقصر جلوه بده! پس دست از این قیاس های مسخره بر داریم!!!

حکم محاربه برای 14 شیر باغ وحش ارم

گویا این شیرهای بیچاره پشتشون خورشید در اومده، قاضی صلواتی هم که دستش به کم نمیره، این زبون بسته ها رو به محاربه و تلاش برای براندازی نظام متهم کرده و حکم اعدامشون رو صادر کرده ...

دستگیری از همسران موسوی و کروبی شروع می شود؟

در روزهای ابتدایی پاگیری جنبش سبز تصور میشد خاتمی در کنار موسوی و کروبی مثلث رهبری این حرکت اجتماعی را بر عهده دارد. با وجود انتقادهای تند و بیانیه های تندی که خاتمی در ماههای ابتدایی منتشر میکرد تصور میرفت خاتمی دیگر آن  شخص نیست که در 18 تیر 78 پشت جنبش دانشجویی نایستاد. اما با گذشت زمان وی از جنبش سبز که حرکتی مردمی بود فاصله گرفت و خود را بیشتر به جنبش اصلاحات نزدیک کرد که تمایل دارد در بازی قدرت بماند.

هجده تیر هفتاد و هشت

به تدریج خاتمی جای خود را به رهنورد داد. انتقادهای تند موسوی و کروبی به ویژه از شخص رهبری مشخص کرد که شاید موسوی و کروبی خواستار جمهوری اسلامی باشند اما با جناح خامنه ای و سپاه و احمدی نجاد کنار نخواهند آمد. هواداری ایشان از جمهوری اسلامی حالا با قانون اساسی متفاوت، بحث دیگری است.
نامه های پیاپی خامنه ای به این دو تن پیغام هایی که توسط آشنایان فرستاده میشد نیز اثر نکرد. اما حاکمیت پیکان حملات خود را به سمت کسی گرفت که خود را در موضع ضعف قرار داده است، یعنی سیدمحمد خاتمی!

در روزهای گذشته در بسیاری از منبرها و برنامه های تلویزیونی به صورت مستقیم از محمد خاتمی نام برده شد و خواستار محاکمه وی شدند زیرا پشتوانه مردمی خود را از دست داده اما هنوز هم از گفتن نام موسوی و کروبی میترسند.
در روزهای گذشته از محاکمه موسوی و کروبی نیز سخن به میان آمده است و خطر بازداشت آنان زیاد است اما همانگونه که ثابت شده است تا وقتی موسوی و کروبی منتقد خامنه ای و حکومت او بمانند در حاشیه امن قرار دارند و به تبع آن پشتوانه مردمی بیشتری دارند و حاکمیت بر سر بازداشت و محاکمه آنان قمار نخواهد کرد.

از طرفی صحبت های آنان نیز سوهان روح حکومت است. به همین دلیل در پشت پرده زمزمه دستگیری زهرا رهنورد و فاطمه کروبی شنیده میشد تا مگر با این کار فشار بر موسوی کروبی بیشتر شود.
خانم رهنورد نیز وزنه سنگینی است و دستگیری ایشان شاید تیتر اول اخبار در سراسر جهان شود و در این صورت موسوی و کروبی دو راه پیش رو دارند یا در مقابل اقتدارگرایان سکوت کنند که در ادامه آن پشتوانه مردمی را از دست خواهند داد و سپس برنامه ایی که برای خاتمی در حال پیاده شدن است برای آنان نیز پیاده میشود یعنی پس از مدتی بازداشت و محاکمه و یا حتی به قتل رساندن آنها
یا راه دوم مقاومت است که در این صورت پشتوانه بیشتری به دست خواهند آورد و از طرف دیگر شکستی برای حاکمیت و آب سردی بر روی هواداران آنان است.
احتمال دستگیری بانو رهنورد و یا خانم کروبی بیشتر از دستگیری آقایان موسوی و کروبی است.

اعدام در ملا عام و اعدام دور از ملا عام

متهم جنایت سعادت آباد هم اعدام شد. اما در ملا عام. با اینکه با حکم اعدام مخالفم اما نکته قابل توجهی وجود دارد. متهم این جنایت یک فرد را کشته بود و خفاش شب هم تعداد بسیاری رو کشت و هردو در ملا عام اعدام شدند. چرا اعضای جندالله در ملاعام اعدام نمیشوند؟

با هر عملیات جندالله آتش اختلافات بین شیعه و سنی بالا میگیرد و حاکمیت به خواسته خود که اختلافات قومی است میرسد. شیعه را به جان سنی می اندازد و بالعکس. اما چون باید اقتدار خود را در بین ساندیس خوران حفظ کند پس از هر عملیات جند الله اعلام میکند چندتن از اعضای جندالله را دستگیر کرده و بلافاصله پشت میله های زندان دور از لنز دوربین های خبرگذاری ها خود آن ها را اعدام میکند.

آیا رژیمی که با اعدام و قتل ریشه دوانده و به زندگی ادامه میدهد و ادعای اقتدارش همه جا را برداشته نباید برای زهر چشم گیری از مخالفان این افراد را در مقابل دیدگان مردم اعدام کند؟

غیر از اینکه اعضای این سازمان از خود حاکمیت هستند چه نتیجه ای میتوان گرفت؟ چه بسا عبدلمالک ریگی اکنون در زندان های ایران در حال شکنجه و اعتراف گیری از زندانیان سیاسی نباشد!