سه سال حبس بعد از واقعه کوی دانشگاه، بازداشت در خرداد 84 و سه ماه حبس انفرادی و تا امروز بدون هیچ مرخصی سهم بهروز جاوید تهرانی بود و من فقط یک بار نام او را در انتهای مطلب "روایتی از هجدهم تیر ماه 1378" (اینجا) بردم!!!
کوتاهی از من و ماست که زود فراموش میکنیم. چگونه میخواهیم جوابگو باشیم؟
آگاهی با خودش مسئولیت میاره، و ما خیلی کوتاهی کردیم. این یه تلنگر میتونه باشه واسه همه ما، که بریم آرشیو هامون رو مرور کنیم ببینیم جای کیا خالیه! چه کسانی رو فراموش کردیم... . فقط امیدوارم از امروز بچه های بالاترین که مسئولیت سنگینی دارند این کار رو بکنند. اسم این افراد رو دوباره سر زبون ها بیاندازند که حداقل چند نفر که از مشکلات این مبارزان آگاهی ندارند مطلع بشن!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر