روزی که برای اولین بار به چشمم اتحاد مردم رو دیدم، از آبادان، تهران، شیراز، اصفهان، تبریز، مشهد، اردبیل، نجف آباد و ... خیلی ها دور هم جمع شدند تا با یک انسان وداع کنند. انسانی که خود نیز اشتباه کرده بود و عیب هایی داشت اما مردم او را دوست داشتند.
فیلمی از فریاد مرگ بر تو مرگ بر تو در برابر تصویر خ.ر
برای اولین بار جمعیت چندصد هزار نفری در خیابان های قم فریاد مرگ بر دیکتاتور، مرگ بر معاویه زمان و ... را سر داده اند و شاید خیلی هایشان مذهبی نبودند اما با هم بودند. روزی که بیش از همه آن را مدیون کسی هستیم که تا آخر درکنار مردم بود و اکنون نیز در دل بیشتر مردم این سرزمین هست. کسی که لباسش برای او احترام نیاورد، لقب آیت الله برای او احترام نیاورد، رساله اش برایش احترام نیاورد بلکه خود او بود که لایق احترام بود.
سلام امیر جان
پاسخحذفچطوری پسر؟
یادش به خیر چه روز با شکوهی بود.29آذر88 سقوط رو حس کردن.
راستی از صدف خبری نداری؟ چند وقته که تو وبلاگش نمینویسه، ایمیلش رو هم جواب نمیده
اگر ازش خبری داری با خبرم کن، نگرانشم