سفری به خطه سر سبز شمال

جای داخل نشینان خارج نشینان تو گود نشینان بیرون گود نشینان و خلاصه دوستان و دشمنان و سبزها و قهوه ای ها و همه و همه خالی.
بعد از کنکور سفر خیلی حال میده خصوصا اگه بری شمال و همه اش دار و درخت و دریا ببینی. جاتون خالی
من که این یه ساله شدیدا سیاسی شدم.هیچ موقعیتی رو از دست ندادم تا تو سفر یه حرکت مفید کنم. از نوشتن شعار رو کوه و سنگ و کنار جاده با ذغال و نوشتن روی شن ساحل گرفته تا  پخش سی دی و دی وی دی سبز. از یه شهری هم رد شدیم که خیلی برام جالب بود هنوز که هنوزه پوسترهای انتخاباتی موسوی رو در و دیوارش بود.

ولی دریا رو که میبینی دلت میگیره نمیدونم چرا.یوهو دیدم رو اسکله ایستادم رو به دریا دارم داد میزنم مرگ بر خامنه ای سفاک.
نمیدونم اگه خدای یکتا به دادمون نمیرسه شاید خدای دریا به دادمون برسه.اینهمه جوون کشته شدن که چی؟ رو اسکله تنها بودم رفتم رو نرده ها نشستم چشمم افتاد به دریای نه چندان تمیز خزر،شاید به خاطر کثیفیش بود که دلت میگرفت، تو دلم گفتم آخه خدا اشکان سهراب ، ترانه ، ندا ، علی ، رامین و .... اینهمه جوون و میانسال و زن و... رو این مرتیکه خامنه ای کشت چیکارش میخوای بکنی؟ خیلی نامردیه اگه تو و اون دنیا نباشید.من که مطمئنم ما پیروزیم ولی اگه تو و اون دنیا نباشید ما چه جوری می تونیم تمام ظلمهای اینها رو قصاص کنیم؟ خیلی دلم گرفته بود که داداشم اومد کنارم و یه ذره با هم شوخی کردیم.خانواده کلا میدونند من تنها میشم به چی فکر میکنم.